Kadayawan Betvisa Festival
Ang Kadayawan Betvisa Festival ay isang taunang pagdiriwang sa lungsod ng Davao sa Pilipinas. Ang pagdiriwang ay isang pagdiriwang ng buhay, isang pasasalamat para sa mga regalo ng kalikasan, ang yaman ng kultura, ang mga biyaya ng ani at katahimikan ng pamumuhay.
Kabilang sa mga dapat makitang festival sa Mindanao ay ang Kadayawan Betvisa Festival sa Davao City, isa sa mga pinakaaabangan na fiesta sa Pilipinas! Sa ikatlong linggo ng Agosto, ang mga Dabaweño ay nagpapakita ng kanilang paggalang sa lumad, isang grupo ng mga katutubo sa Davao. Embracing the multi-ethnic diversity of the city, the Kadayawan Festival showcases the traditions of 11 tribes: Ata, Bagobo-Klata, Bagobo-Tagabawa, Iranun, Kagan, Maguindanaon, Maranao, Matigsalug, Ovu Manobo, Sama, and Tausug.
Mula sa pagtangkilik sa mga kultural na pagtatanghal sa Dula Kadayawan Betvisa hanggang sa pagsaksi sa maligaya na pagsasayaw sa kalye sa Indak-Indak sa Kadalanan, ipinagdiriwang ng pista sa Pilipinas na ito ang buhay, ani ng kalikasan, at pagkakaisa sa iba’t ibang kultura. At habang nandito ka, hindi ka makakaalis nang hindi sumusubok ng durian!
Kadayawan Betvisa
Kadayawan Betvisa – Ang pangalan ng pagdiriwang ay nagmula sa salitang Mandaya na “madayaw,” na nangangahulugang kayamanan o mahalaga, dahil ginagamit ng mga lokal ang oras na ito upang magpasalamat sa masaganang ani ng panahon. Noong araw, ang mga etnikong tribo ng Davao ay nagsasama-sama upang ipagdiwang ang masaganang pananim, nagsasagawa ng mga ritwal na nagbibigay pugay sa mga diyos ng kalikasan.
Nagpapakita sila noon ng mga prutas, gulay, bulaklak, palay, at butil ng mais sa kanilang mga banig at sa harap ng kanilang mga bahay bilang tanda ng paggalang sa dakilang taon na kanilang naranasan. Kumakanta at sumasayaw din sila noon, katulad ng ginagawa nila ngayon.
Noong 1970s, hinikayat ni Mayor Elias B. Lopez ang iba’t ibang tribo ng Davao na ipakita ang kanilang mga ritwal ng pasasalamat. Noong 1986, naglunsad ang Davao City government ng isang proyekto na naglalayong magkaisa ang mga mamamayan sa panahon ng magulong panahon ng Martial Law.
Noon, ang tawag sa pagdiriwang ay Apo Duwaling, pagkatapos ng tatlong likas na kababalaghan ay makikita mo ang rehiyon: Mt.Apo, Durian, at Waling-waling.
Giant Lantern Festival in Pampanga
Ang Christmas Lantern Contest ay pinagsama-samang inorganisa ng Munisipalidad ng San Fernando at Department of Tourism Angeles Field Office noong taong 1975.
Brgy. Naging Champion si Del Pilar noong 1983-1991(9 na taon) ang pinakamatagal na nakadependeng kampeon sa kompetisyon.
Sa aming Media Tour na ginanap noong Disyembre 3, 2016, nagkaroon ng pribilehiyo ang Pampanga Bloggers Society na bisitahin ang Rolren Lanter Factory sa Barangay Del Pilar. Ibinahagi ni G. Rolren ang kasaysayan ng mga parol at ilang mga katotohanang kailangan nating malaman tungkol sa world class na likha ng Kapampangan.
Ang Lungsod ng San Fernando sa Pampanga ay kilala bilang ang Christmas Capital ng Pilipinas para sa tahanan nito ng Giant Lantern Festival (Ligligan Parol) na ginaganap taun-taon para sa panahon ng Yuletide. Iba’t ibang barangay ng San Fernando City ang naglalaban para makuha ang titulong pinakamahusay na higanteng parol sa rehiyon.
Ang mga Lantern ng San Fernando Pampanga ay naiiba sa ibang mga lantern dahil malalim ang pagkakaugat ng mga ito sa kultura ng Kapampangan sa pamamagitan ng ating relihiyon, katatagan at pagmamana ng pagkamalikhain at pangako para sa ating makakaya. Kapampangan don’t settle no being just ordinary, they want to stand out in everything that they do.
Noong ika-16 na Siglo, sinimulan ng mga prayleng Augustinian ang pagpapatupad ng prusisyon ng mga patron sa Pampanga. Noong taong 1762-1764 nang lusubin ng mga British ang Pilipinas, kung saan ipinakilala ang La Naval Fiesta bilang pagdiriwang ng tagumpay sa labanan at unang sinindihan ang mga parol. Noong 1904, ang kabisera ng Pampanga ay inilipat sa San Fernando mula sa Bacolor.